BLOG

Oei , oei , oei

Het zat altijd al in de planning...uitbreiden.

Maar het was de bedoeling daar rustig naar toe te werken.

Dogma en de honden leven voornamelijk beneden en toen ze pas even boven moest zijn schrok ze zich een hoedje.

Beneden was er al een vochtige muur maar boven was een echte shock.

Het plafond komt bijna naar beneden.

En ondertussen lag er ook een brief in de bus dat er in de wijk of groot onderhoud gaat komen of dat de huizen gesloopt gaan worden.


Beide geen optie met zoveel honden.


Ze moeten dus zo spoedig mogelijk naar een nieuwe locatie.


Maar waar ?

Waar kun je naartoe met zoveel dieren?


Hulp is dringend nodig ..om een nieuwe plek te vinden.

Wie weet waar ze welkom zijn ?

En voor de hogere maandlasten zijn extra donateurs heel erg gewenst.


Help je mee ?

Sat, 12 March

we gaan ervoor

Tja, nog steeds te veel te doen in mn uppie..

Er komen nog drie hondjes die veel aandacht nodig zullen hebben ; eentje blind , de andere verlamd.

Daarnaast nog operaties en ingreepjes bij de dierenarts en zelf nog ziekenhuisbezoekjes dus druk druk..

Maar wil echt daarna zo snel mogelijk de stichting op gaan zetten.

Gelukkig hebben we hier dan echt full house , dus geen ruimte meer op deze locatie voor nieuwe hondjes..

Dan  kan ik me eindelijk op andere dingen gaan richten.

Had twee superkanjers voor de stichting maar ondertussen is er eentje afgevallen en van de ander weet ik ook niet of ze nog genoeg tijd voor ons heeft.

Dat wordt nog wat..om te zien met wie.

Maar ik ga ervoor...zeer zeker..



FULL SPEED AHEAD

Contact

SLAAP ZACHT LIEVE FELICIA


Felicia was echt op.

Ze zou al 15 zijn toen ze hierkwam en is toch nog een jaar of 2 en een half gebleven.

Als een wandelend skelet kwam ze in NL aan ..in hele slechte staat.


Ze hield zich een jaar afzijdig van de Pack want honden vond ze niet leuk..

Mensen ook niet al adopteerde ze Dogma meteen gelukkig.


Ze kreeg speciaal nierdieetvoer waar ze vaak met lange tanden van at.

Daarom was elk merk en elk blik van niervoer in huis en kon ze afwisselen.


Maar na een paar hapjes of een paar dagen was ze t alweer zat..

Iedere dag was proberen , mengen , afwisselen om maar genoeg binnen te krijgen met een voedzaam supplement erbij.

Dat ging er gelukkig wel in.

Maar verder was ze moe en op en sliep het grootste deel van de dag.


En dat mocht en kon ze hier met een gerust hart na in Roemenie juist altijd te hebben afgezien en zeker in 2 dodingsasiels te hebben gezeten.


Eindelijk had ze een thuis.