BLOG

BettyBoo onder het mes

Hier is ze weer..lieve schat BettyBoo <3


De knappe dame die overal waar ze komt complimentjes krijgt , zo lief en mooi .


Alleen reuen vinden haar een beetje zwaar op de hand als ze haar eenmaal leren kennen. hihihi.

Tja , ze weet wat het is om pupjes te hebben ..veelvuldig ook.. aan haar buik en tepels te zien en door schijnzwangerschap en het belagen van die arme reuen zal ze er nu toch aan moeten geloven.


Dus gisteren is ze gesteriliseerd.


Verder heb ik  meteen Mona en Sonny laten checken , Lizzy ook en haar nageltjes doen  ..en Lavi kon niet op tijd terecht bij de orthopeed dus ging nu ook gezellig mee voor een rontgenfoto..of 2..


Die kan ik dan doormailen naar de orthopeed want kan daar met Loli's Patella Luxatie pas 18 mei terecht en Lavi heeft nog maar haar speciale antibiotica tot de 10e en alleen daarvoor naar Tilburg vervoer regelen vind ik n beetje overbodig dus doen we het zo...mocht er dan nog medicatie nodig zijn wordt het naar me opgestuurd.


Met Mona en Sonny was het minder goed , maar daar volgend e updates nog van.

Ben in ieder geval blij dat BettyBoo uit de narcose kwam en n weer gewoon haar eigenwijze zelf is ...:)

Sat, 02 May

we gaan ervoor

Tja, nog steeds te veel te doen in mn uppie..

Er komen nog drie hondjes die veel aandacht nodig zullen hebben ; eentje blind , de andere verlamd.

Daarnaast nog operaties en ingreepjes bij de dierenarts en zelf nog ziekenhuisbezoekjes dus druk druk..

Maar wil echt daarna zo snel mogelijk de stichting op gaan zetten.

Gelukkig hebben we hier dan echt full house , dus geen ruimte meer op deze locatie voor nieuwe hondjes..

Dan  kan ik me eindelijk op andere dingen gaan richten.

Had twee superkanjers voor de stichting maar ondertussen is er eentje afgevallen en van de ander weet ik ook niet of ze nog genoeg tijd voor ons heeft.

Dat wordt nog wat..om te zien met wie.

Maar ik ga ervoor...zeer zeker..



FULL SPEED AHEAD

Contact

SLAAP ZACHT LIEVE FELICIA


Felicia was echt op.

Ze zou al 15 zijn toen ze hierkwam en is toch nog een jaar of 2 en een half gebleven.

Als een wandelend skelet kwam ze in NL aan ..in hele slechte staat.


Ze hield zich een jaar afzijdig van de Pack want honden vond ze niet leuk..

Mensen ook niet al adopteerde ze Dogma meteen gelukkig.


Ze kreeg speciaal nierdieetvoer waar ze vaak met lange tanden van at.

Daarom was elk merk en elk blik van niervoer in huis en kon ze afwisselen.


Maar na een paar hapjes of een paar dagen was ze t alweer zat..

Iedere dag was proberen , mengen , afwisselen om maar genoeg binnen te krijgen met een voedzaam supplement erbij.

Dat ging er gelukkig wel in.

Maar verder was ze moe en op en sliep het grootste deel van de dag.


En dat mocht en kon ze hier met een gerust hart na in Roemenie juist altijd te hebben afgezien en zeker in 2 dodingsasiels te hebben gezeten.


Eindelijk had ze een thuis.